|
Reisverslag 2008
Liverpool-Maløy.
Ik
vertrok op zondag 20 juli. En op weg naar het vliegveld beginnen de
zenuwen langzaam te komen, maar eenmaal aan de gate word al snel
duidelijk wie er allemaal op weg zijn naar de Eendracht en is er al wat
minder spanning, ik heb in ieder geval de goede vlucht geboekt!. Na een
korte vlucht met veel turbulentie komen we aan in Liverpool vanwaar de Tallschips
races dit jaar beginnen. We worden met een bus naar de haven gebracht en
moeten vandaar met al onze bagage naar de Eendracht lopen, die natuurlijk
helemaal aan de andere kant van de kade lag, dus nog een heel eind
sjouwen met zware bagage tassen maar dan zijn we er eindelijk. De
bemanning die al aan boord is staat ons op te wachten en we worden meteen
een beetje wegwijs gemaakt op het schip. Nadat we de boot hebben bekeken,
waar je echt heel makkelijk verdwaald de eerste keer, is er een welkoms
woord van de kapitein en kan iedereen de kade op gaan om nog te genieten
van de sfeer van Liverpool.
Als
ik de volgende ochtend wakker word zijn we aan het varen op de motor en
zie ik voor het eerst een heleboel water wanneer in uit mijn
patrijspoortje kijk. We varen een stuk verder Engeland in zodat we met de
“parade of sail ” met de rest van de schepen de open zee op kunnen varen.
Eenmaal een stukje het land in gaan we voor anker en kunnen we om ons
heen al een heleboel andere schepen bewonderen. Maar het is ook tijd om
de belangrijkste handelingen te gaan oefenen voor als het echte zeilwerk
gaat beginnen, dus komen we voor de eerste keer met de wacht bij elkaar
en oefenen we de belangrijkste handelingen op de boot, zoals het aan
halen en vieren van de lijnen enz.
Mexicaans
schip Cuauthemoc tijdens ‘de parade of sail’ met de bemanning op de ra’s.
Eindelijk
is het dan zover, de zeilen worden gehesen ook al zijn het er maar een
paar omdat er eigenlijk geen goede wind staat en we toch op de motor naar
zee zullen varen. Langs de kant staan naar schatting zo’n miljoen mensen
om ons uit te zwaaien, echt een geweldig gezicht. En op deze mensen
oefenen we dan ook onze yell om er goed in te komen, en zodat ze de
Eendracht niet zullen vergeten. Om 12.00 start de eerste wacht en is het
aan ons (de rode wacht) om aan het werk te gaan. De echte race gaat pas
twee dagen later van start ten noorden van Ierland.
De
echte race is van start gegaan op 23 juli. Na een goed ontbijt, ei met
spek, hebben de verschillende wachten het overstag gaan geoefend en
iedereen begint het al aardig onder de knie te krijgen. Om 15.00 is dan
eindelijk het uur van de waarheid aan gebroken en mogen we van start
gaan. Het is een soort vliegende start, en want het is natuurlijk maar
afwachten of je niet te vroeg of aan de late kant de startlijn passeert,
maar we hebben het goed gedaan want een paar minuten na 3 passeren we als
eerste de startlijn en zijn we eindelijk echt aan het racen.
Het
is heel vreemd hoe snel alle schepen uit het zich zijn verdwenen, tegen
de schemering zijn er nog een aantal te zien aan de horizon maar het
grootste deel is niet meer te zien. Tijdens het wachtlopen s’nachts
moeten we ieder uur een brandrondje lopen, en staan er constant twee
mensen op de uitkijk aan beide kanten. We bepalen ook ieder uur onze
positie met de radar en zetten die dan in de kaart, er wordt een hoop
uitgelegd over de navigatie en dat is erg leuk! We staan ook om de beurt
aan het roer, en het is best lastig om de goede koers aan te houden!
Aan
het werk bij de grootschoot.
Halverwege
de race moeten we een eilanden groep passeren en we liggen op dat moment
niet erg gunstig in de race. We kiezen er voor om als eerste boot buiten
om de eilanden te varen omdat de kans groot is dat er binnen door heel
weinig wind is en dan zullen we zeker niet meer kunnen inlopen op de
andere schepen. Later zijn er nog een aantal schepen die ons volgen.
Onze
keuze blijkt goed uit te pakken, we hebben een gunstige wind en kunnen
helemaal met de wind mee sturen zonder dat we overstag hoeven te gaan. De
andere schepen die binnen door zijn gegaan hebben het minder goed
getroffen want het blijkt inderdaad bijna windstil te zijn daar. Sommige
schepen zijn zelfs maar voor anker gegaan omdat ze anders achteruit
gingen.
Op
27 juli zijn we rond 19.30 de Oost-West meridiaan over gevaren. Dit
hebben we gevierd met een gezellig feestje op de boot, maar wanneer de
wacht weer begint staan we weer klaar want het blijkt een zware wacht te
worden. We moeten twee keer overstag. En dat betekend dat de
gaffeltopzeilen ook twee keer naar beneden moeten en opnieuw aan de
andere kant van de mast gehesen moeten worden. Na deze zware wacht die om
04.00 klaar was zijn we allemaal meteen lekker gaan slapen om morgen weer
fit te zijn!
 Met
zn allen aan dek als we de oost-west meridiaan passeren.
De
volgende dag is iedereen nog steeds een beetje in de feest stemming en
dat is vooral om dat er al de hele dag pannenkoeken worden gebakken voor
het avond eten. Het is de hele dag heerlijk weer geweest en als we dan
eindelijk aan die heerlijke pannenkoeken zitten wordt er van buiten
geroepen dat er een heleboel dolfijnen om het schip heen zwemmen.
Iedereen snelt naar buiten en het is echt prachtig om te zien. Een
heleboel dolfijnen zwemmen om het schip heen en in de verte zie je er af
en toen een heel hoog uit het water omhoog springen. Iedereen probeert
foto’s te maken maar dat blijkt nog behoorlijk moeilijk! Maar we hebben
ze in ieder geval gezien!
In
de nacht van 28 op 29 juli zijn we gefinisht als derde in de A klasse. En
daar zijn we zeker trots op! Omdat we pas over twee dagen in Maløy werden
verwacht hebben we ook nog een nachtje in een ander fjord in het plaatsje
Florø gelegen en hebben we al wat van de noorse cultuur kunnen proeven en
lekker gezwommen.
De
volgende dag varen we het fjord weer uit en hebben we de hele dag om met
de MOB boot te spelen en heerlijk op het dek in het zonnetje te liggen.
Omdat er maar weinig wind staat word er niet echt gezeild en s ‘avonds
varen we al een stukje het fjord van Maløy in om daar de nacht door te
bregen.
De
dag daarop varen we Maløy binnen en word er een schot gelost en het
Wilhelmus gespeeld als we langs de kade varen. We leggen aan en maken
alles aan de boot netjes voor het openschip van de volgende dag. Die
avond hebben we captains dinner en heeft de kok zich ontzettend
uitgesloofd en een heerlijke maaltijd klaargemaakt. S ‘avonds maken we
het met z’n allen gezellig en erg laat!
 Aankomst
Maløy.
De
eerste dag in Maløy is het sporten met de bemanning van de andere
schepen. We zijn kansloos tegen de voetbal teams van de mariniers
schepen, maar het is desondanks toch een geslaagde dag met heerlijk weer.
S’middags
is de crew parade, en we vielen goed op in onze oranje shirt en dwaze
gedrag tussen de andere bemanningen die netjes in rijen en in uniform
liepen.
Er
worden een aantal praatjes gehouden en worden de verschillende prijzen
per klasse uitgereikt. S’avonds was de crew party die erg leuk was.
 Bemanning
van de Coautemoc.
En
dan is het weer tijd om naar huis te gaan. We vliegen met een
binnenlandse vlucht naar oslo en vandaar naar Amsterdam. Als we al onze
tassen weer hebben gevonden is het dan toch tijd voor het afscheid..
Het was een super
leuke reis!! Ik kan het iedereen aanraden om volgend jaar mee te doen met
de prijsvraag!!
Bedankt
Slavenkas!
Hanna
Maassen
|
| Laatste
wijziging dinsdag 15 VIII 2006