Reisverslag
Tall-Shipsraces2009 Gdynia-St.
Petersburg
Willianne Schot
_____________________________________________________________________________________
Dit jaar heb ik het grote geluk gehad de jaarlijkse
zeiltocht te winnen die de slavenkas elk jaar verloot onder degene die de
prijsvraag goed hebben ingevuld. Ik heb ervoor gekozen om mee te gaan met
de Tall-Shipraces, een zeilrace van 700 mijl vanuit de haven van Gdynia
(Polen) naar St. Petersburg.
Zaterdag 4 juni
Nadat het visum was geregeld vertrokken we op
zaterdagmorgen vanuit Rotterdam met de bus richting Polen. Met 30 andere
opstappers, allemaal jongeren in de leeftijd van 17 tot 25, en een aantal
vrijwilligers begon de 16 uur lange reis naar Polen. We hadden genoeg
tijd om elkaar te leren kennen, en algauw was het dan ook al erg gezellig
in de bus. In Polen hebben we een enorme regenbui gehad, waarna er zo’n
40 centimeter water op de weg lag. Na dit waterballet zijn we in een
restaurant gaan eten, we gaan we maar vanuit dat wij het slecht hebben
getroffen, want we waren niet
helemaal weg van het Poolse eten. Na de lange weg door Polen heen (geen
snelweg) komen we om 12 uur ’s nachts in Gdynia aan, waar we worden
ontvangen met een schitterend vuurwerk! Aan boord gekomen, kregen we een
kooi toegewezen en waren we allemaal al snel onder zeil.
Zondag 5 juni
Om 08.00 uur beginnen we met een ontbijt en
instructies van de schipper. We worden verdeeld over drie wachten, de
witte, blauwe en rode wacht. Deze zullen elkaar steeds afwisselen. Ik ben
met zes andere ingedeeld in de witte wacht. We beginnen de dag met het
eigen maken van het schip. Het is wel zo handig als we straks tijdens de
race weten wat er gebeurd moet worden. Uitgezwaaid door de inwoners van
Gdynia beginnen we om 17.00 aan de race richting st. Petersburg.
Maandag 6 juni
Vannacht hebben wij wacht van 0.00 tot 04.00 uur, het
regent en waait, zo’n 28 knopen wind. De mannen in onze wacht hebben we
wat last van zeeziekte, ik heb er zelf geen last van gehad maar erg
prettig schijnt het niet te zijn. Omdat er zoveel wind staat moet de
Genua worden verwisseld voor de buitenkluiver. We trommelen een andere
wacht uit bed omdat dit niet met een wacht gedaan kan worden. Met 12 man
halen we de Genua naar beneden en hijsen we de buitenkluiver. Het regent,
waait, en we varen goed schuin, heerlijk zeilen dus!
Om 9.00 uur worden we weer gewekt en kunnen we nog
even een laat ontbijt naar binnen werken. Vanmiddag hebben we weer wacht
van 12.00 tot 16.00 uur. Dat betekent dat we naast sturen, ook de lunch
moeten uitserveren, en de afwas doen. Het regent en waait weer hard, dus
we kunnen scherp aan de wind varen. We varen zo’n 12 knopen.
Nadat we ’s middags wat hebben uitgerust en weer
heerlijk hebben gegeten mogen we weer van 20.00 tot 0.00 wacht lopen. De witte
wacht is intussen tot het G-team gedoopt, omdat wij telkens degene zijn
die de Genua mogen verwisselen. Wat trouwens heel leuk is om te doen. Met
z’n allen aan een zeil hangen omdat het anders overboord waait, lieren
aandraaien, zeilen hijsen, er zijn vervelendere dingen om te doen! Als we
de Genua verwisselen (aan de voorkant van het schip) dragen we wel een
gordel waarmee we aan de boegspriet vast zitten.
Dinsdag 7 juni
Vanmorgen om 07.00 werden we gewekt, van 08.00 tot
12.00 hebben we weer wacht, dus we ontbijten snel even. Het regent
inmiddels niet meer maar het waait nog erg hard. We zijn druk bezig
geweest op het voordek met het organiseren van de zeilen. Om half twaalf
hebben we de lunch geserveerd voor de andere wachten. In principe zouden
we na 12.00 vrij zijn, maar het ging zo hard waaien dat de Genua er weer
af moest. En ja, daar heb je het G-team voor nodig. Met 30 knopen wind is
dit een lastig klusje en moet er goed overlegd worden. Op het ogenblik
liggen we 2e, de MIR een Russisch zeilschip, vaart nog voor is
maar is wel in zicht. Iedereen is erg fanatiek en gedreven om als eerste
over de finish te komen. Als we zo doorvaren passeren we vanavond al de
finish.
We mogen bijna gelijk door want van 18.00 tot 20.00
hebben we weer wacht. Omdat we erg scherp aan de wind varen, gaat het
schip erg schuin. Dit zorgt voor grote hilariteit tijdens het uitserveren
van het eten. Wanneer het vlees op de borden wordt gelegd ligt het enkele
seconden later bij de buurman op schoot. Na het afwassen gingen we overstag,
dus dat betekend dat iedereen moet komen helpen. Bij het overstag gaan
komt er enorm veel spanning op de touwen, en moeten de lieren dan ook
goed worden aangedraaid. Het touw van de buitenkluiver zat niet goed om
de lier, dus deze schoot over het dek heen en het zeil waaide alle kanten
op. Het werd nog even een pittig klusje om alles weer op orde te krijgen,
maar uiteindelijk zijn om 23.00 uur als 2de over de finish
gekomen. Omdat elk schip een andere handicap heeft wordt de tijd hiermee
verrekend, onze werkelijke klassering weten we dus nog niet.
Woensdag 8 juni
Vannacht hoefde we geen wacht te lopen en mochten we
uitslapen tot 07.30 uur. Het is heerlijk weer, de wind is gaan liggen en
er wordt al druk met zonnebrand gesmeerd. Vandaag gaan we wat zeilen
zodat we morgen de haven van st. Petersburg in kunnen varen. Er staat
maar heel weinig wind, dus het plan wordt gevat om de jager (spinaker)
erop te zetten. Nu de race is afgelopen, wordt er veel gelachen en gek
gedaan. Waterballonnen, en een moordspel zorgen voor grote hilariteit.
Het eten aan boord is weer heerlijk, Appie onze kok,
zet elke avond een fantastisch maal voor.
Donderdag 9
juni
Ondanks dat we zijn gefinisht draaien de wachten
gewoon dus, dus van 0.00 to 04.00 zijn wij aan de beurt om wacht te
lopen. We varen nu op de motor, richting de haven van st. Petersburg. Er
was nog wat pannenkoekenmix over, dus we hebben onszelf voorzien van
heerlijk zelfgebakken pannenkoeken. Een van de kwartiermeesters hadden we
beloofd om ontbijt op bed te brengen, dus om 04.00 werd hij gewekt met
een serenade en een heerlijk ontbijt. En wees eerlijk, wat is er nu
lekkerder wakker worden dan dat?
Om 12.00 komt de loods aan boord om ons de haven van
st. Petersburg in te varen. We komen in het industriegebied binnen en de
regen doet alles nog triester en ouder lijken. Het water is enorm vies,
overal drijft olie in het water. Als we zijn aangemeerd komt direct de
douane en migratiedienst aan boord die onze paspoorten controleert.
Zonder paspoorten komen we niet van of aan boord.
Vrijdag-Zaterdag
We mogen zelf bepalen wat we gaan doen, en aangezien
st. Petersburg een schitterende stad is, hebben we alle tijd om deze te
gaan verkennen. We bezoeken kathedralen, paleizen, struinen door de stad en gaan af en toe
ergens eten. Uiteraard zijn we ook in de hermitage geweest. Een
schitterend gebouw, met een indrukwekkende collectie kunst. ’s Avonds
doen we andere schepen aan en drinken we gezellig wat aan boord. Nu we in
Rusland zijn, moeten we natuurlijk het zwanenmeer gezien hebben.
Zaterdagavond gaan we met een grote groep dan ook naar een
balletvoorstelling waar het zwanenmeer wordt uitgevoerd.
Zondag 12 juni
Nadat we ’s middags heerlijk zijn wezen lunchen in de
stad, staat om 15.00 uur de crewparade op het programma. Alle
bemanningsleden zullen door de stad paraderen, richting de
prijsuitreiking. Voor de Eendracht betekent dit, oranje toeters, mutsen,
trommels, pruiken etc. waarmee we heel de stad op stelten zetten. De
prijsuitreiking wordt vooraf gegaan met een toespraak van Poetin. Wij
zijn uiteindelijk 10de geworden in onze klasse, een hele mooie
plaats. Het was lang geleden dat de Eendracht zo hard gezeild had.
Maandag 13 juni
Vandaag gaan we weer richting Amsterdam. We vliegen
eerst naar Kopenhagen en vanaf daar door naar Schiphol. Het was een
geweldige reis, waar ik heel erg van genoten heb. De race zelf was dankzij
de harde wind extra mooi, en ook de stad st. Petersburg was een geweldige
ervaring.
Slavenkas, bedankt voor deze mooie prijs, ik heb ervan
genoten!
Willianne Schot
|