|
Verslag
Jongerenreis London – Vlissingen 2012
Na al jaren meegedaan te hebben met de prijsvraag van
de slavenkas mocht ik dit jaar als gelukkige een reis mee varen met
zeilschip de eendracht. Vorig jaar had ik al kennis kunnen maken met dit
prachtige zeilschip toen ik samen met mijn broer (die dat jaar de prijs
gewonnen had) meegevaren ben. Deze zomer werden de olympische spelen georganiseerd
in London. Omdat de eendracht deze zomer diende als hotelschip boden ze
dit jaar een reis vanuit London naar Vlissingen aan. Deze reis was enkel
bestemd voor jongeren met een leeftijd tussen de vijftien en
vijfentwintig jaar. De eendracht bood de mogelijkheid aan om een nacht in
London door te blijven vanwege de olympische spelen, hierdoor ben ik een
dag eerder naar London gereisd om iets van de spelen mee te krijgen. De
eendracht zou in een week vanuit London via Frankrijk naar Vlissingen varen.
Figuur SEQ Figuur \* ARABIC 1 één van de boten in de haven waar de
eendracht lag
De eendracht lag voor anker in de indrukwekkende haven
van London. Alhoewel de eendracht één van de grootste zeilschepen van
Nederland is viel deze in het niet bij de schepen die naast de eendracht
lagen. Dit waren onder andere boten als de Seanna, de boot van het Deense
koningshuis en de 126 meter lange Octopus, van Co-founder van Microsoft,
Paul Allen lagen.
Na een dagje London tijdens de spelen kwam ik vermoeid
in de avond aan op de eendracht. De afsluiting van de spelen stond toen
op het punt om te beginnen en ik kan u vertellen dat het een zeer
indrukwekkende beleving was om aan boord de eendracht over London uit te
kijken tijdens de afsluiting van spelen. De volgende morgen voeren we
vroeg in de ochtend samen met de boot van het Deense koningshuis door de
Thames de haven uit.
Figuur SEQ Figuur \* ARABIC 2 De eendracht door de thames
Aan boord van de eendracht wordt gewerkt met drie wachten,
de rode wacht, de blauwe wacht en de witte wacht. Heel de dag door is er
één van deze wachten “op wacht”. De wachten worden om de vier uur
overgedragen. In de vroege morgen maakte ik kennis met mijn groep, de
witte wacht. Welke bestond uit zeven jeugdige volwassenen en twee
kwartiermeesters. Terwijl we langzaam door de Thames voeren leerden wij
van onze kwartiermeesters over de wachtwerking en kregen een aantal
leerzame demonstraties te zien over wat te doen in nood en hoe een aantal
basis handelingen aan boord in zijn werk gingen. Dit is wat één van mijn
wachtlopers in de eerste nacht over de witte wacht schreef:
“Momenteel
is het hier 04:45 uur, er staat een stevige wind over stuurboord en het
is gelukkig droog. Graag stellen wij aan u de witte wacht even voor:
Maartje, Maartje is onze accordeon speelster die de sfeer er in houdt met
een vrolijk deuntje. Maarten, de medicijnen man met alle weetjes. Jimme,
met het hoogste energie gehalte weet Jimme iedereen te motiveren. Thjeu,
onze stille kracht in de wacht die van tijd tot tijd een scherpe
opmerking plaatst. Wilco, onze ervaren zeiler die ons van alles over het
schip leert. Emilie, de Bambi van de wacht die tegen alles en iedereen
vriendelijk is en er een positieve sfeer in houdt. Iris, het zeezieke
meisje met een scherp weerwoord. Kwartiermeester Sarah, altijd met een
lach aan dek. Kwartiermeester Kathleen (met een zachte g), de
vriendelijke Belgische die alles positief bekijkt.”
De eerste nacht hadden wij gelijk een zware wacht,
namelijk die van 04:00 tot 08:00. Tijdens deze wacht en vaker tijdens de
reis hebben wij de zon zien opkomen op zee, wat (evenals zonsondergang
trouwens) ook een erg bijzondere beleving is.
Figuur SEQ Figuur \* ARABIC 3 Zonsopkomst op de Noordzee
Op de tweede dag en eigenlijk de hele reis hadden we
fantastisch weer waardoor het zeer aangenaam was om aan boord in de zon
te liggen. Natuurlijk werd er ook kei hard gewerkt aan boord door de
wachten maar omdat wij van vier tot acht in de morgen op wacht stonden
konden we in de middag fijn van de zon genieten. Tijdens één van deze
middagen zwommen er ruim een half uur een aantal dolfijnen met de
eendracht mee.
Figuur SEQ Figuur \* ARABIC 4 Dolfijnen
Tijdens de tweede dag aan boord van de eendracht leerden
we hoe een groot zeilschip als de eendracht gezeild dient te worden. Het
goed aanhalen van schoten, wat het verschil is tussen een schoot en een
lijntje en eigenlijk de basisvaardigheden van het zeilen in het algemeen.
Ikzelf heb weinig zeil ervaring, ik vaar zo nu en dan met mijn broer over
het gevelingen meer met een aftands bootje waar we alles gewoon touwtje
noemen. Omdat ik vorig jaar ook meegevaren had, had ik natuurlijk wel
enige ervaring met de eendracht maar om eerlijk te zijn ben ik vrijwel alles
in een jaar vergeten. In deze twee eerste dagen was er weinig en af en
toe helemaal geen wind. Maar in de nacht van de tweede op derde dag werd
het een eindelijk een beetje ruig, Windkracht zeven en met vlagen zelfs
windkracht negen. Hierdoor voeren we toen met maar liefst dertien knopen
(dit is evenveel als zo’n 25 kilometer per uur).De zeilen moesten tijdens
deze nacht omlaag gehaald worden omdat ze anders zouden scheuren.
De derde dag stond in het teken van aankomen in
Frankrijk. Laat in de middag rond een uur of vijf kwamen we aan in het
Franse vissers plaatsje Cherbourg. Ik werd uitverkoren om samen met
iemand uit mijn hut de trossen vangen aan wal om het schip aan te meren.
Na het aanmeren waren alle wachten verlost van hun taken en konden we vrij
de lokale Franse café’s bezoeken. Na een aantal lege café’s te bezoeken
zijn we terug gekeerd naar de eendracht en hebben daar tot in de late
uurtjes gezellig wat gedronken en gepraat. De volgende dag vetrokken we
weer vroeg in de ochtend. Bij het aanmeren en uitvaren moet iedereen aan
boord zijn, het bekende all hands on deck geldt dan. Omdat er een aantal
mensen de dag ervoor iets te diep in het glaasje gekeken hadden kwam het
uitvaren vooral op de schouders van de witte wacht te liggen.
Figuur SEQ Figuur \* ARABIC 5 Witte wacht aan het werk
Na dit Franse avontuur gingen we richting Vlissingen.
Waar we eerder dan gepland aan zouden komen. Hierdoor hebben we de
voorlaatste dag aan de Zeeuwse kust voor anker gelegen. Het was prachtig
weer om te zwemmen en we konden van de boeg van het schip het water in
duiken. Tijdens het laatste avondmaal aan boord wordt er gebruikelijk
door iedere groep een soort act uitgevoerd. Onze act was een lied en een
voorstelling wat alle bijzondere
gebeurtenissen tijdens deze fantastische week in voorbij kwamen.
Tijdens deze week heb ik ongelofelijk veel geleerd
over varen, maar het mooist aan de reis vond ik de vrijheid die je hebt
op zee. Ik ben erg dankbaar dat ik door de slavenkas mee heb kunnen gaan
op deze geweldige vakantie reis. En ik vind het eigenlijk belachelijk dat
er maar weinig mensen mee doen met deze jaarlijkse prijsvraag.
Thjeu Hoeijmakers – Zonnemaire, 19-11-2012
|
| Laatste
wijziging dinsdag 15 VIII 2006